Aan de ene kant voelt het aan het einde van mijn tweede week nu alsof ik al eeuwen hier in Seoul ben, en aan de andere kant alsof het pas net begonnen is. Deze week neem ik jullie mee in wat ik heb geleerd bij de Koreaanse lessen deze week, wat ik deze week heb gedaan en een speciale highlight voor een aantal culturele tripjes.
Vorige week
Stiekem vorige week al, mijn eerste volle week in Seoul, ben ik naar 2 bijzondere, culturele, toeristische attracties geweest hier in Seoul: Gyeongbokgung Palace en de (vroegere) presidentiële vertrekken: het blauwe huis.
In alle eerlijkheid vond ik het wel even genoeg geweest vorige week. Zo’n trip naar het buitenland komt altijd met (kleine) problemen (waar ik jullie vorige week ook al in heb meegenomen), maar één daarvan heb ik nog niet echt besproken en dat is dat mijn blogwebsite even wat connectie problemen heeft, waardoor ik vaak geen foto’s kan invoegen of überhaupt de pagina kan openen hier. Ik neem jullie deze week daarom toch nog even snel mee in wat achtergrondinformatie over deze plekken die ik vorige week heb bezocht (gewoon omdat ik het leuk vind).
Gyeongbokgung Palace
Het Gyeongbokgung paleis is in 1395 gebouwd, toen het diende als koninklijk paleis. Door de geschiedenis heen is het paleis tijdens oorlogen en bezettingen meerdere keren verwoest, verlaten en daarna weer opgebouwd geweest.
In de 16e eeuw is het paleis en de gebouwen op de grond er omheen voor het laatst volledig opgebouwd. Het project duurde 6 jaar en er werden 7700 kamers, verspreid over 500 gebouwen, op een grondgebied van 40 hectare opnieuw opgebouwd.
Helaas werd ook hierna het paleis weer verwoest, waarna in de 19e eeuw een gedeelte van de paleis gebouwen opnieuw is opgebouwd. Dit is het gedeelte dat je nu kunt bewonderen in hartje Seoul. Het geeft een heel tof beeld als je het hypermoderne Seoul naast deze historische gebouwen ziet.
Mijn bezoek aan het paleis
Mijn tripje werd georganiseerd door EF, de taalcursus organisatie waar ik mee reis. We kunnen onze via een app op onze telefoon aanmelden voor verschillende activiteiten (tegen betaling). Een van de opties die ik zag was: Royal Rendevouz: Hanbok Adventure at Gyeongbokgung Palace.
Een traditie is om een hanbok, Koreaanse klederdracht uit de 16e eeuwse Joseon dynastie, te dragen tijdens je bezoek aan het paleis. Een extra voordeel: gratis toegang. Je kunt een hanbok huren voor tussen de 3.000 en 10.000 won bij een van de tientallen hanbok verhuur winkels rondom het paleis. En voor tussen de 3.000 en 5.000 won kun je ook nog je haar laten doen. Dat gingen we dus ook doen!
We verzamelden na de lessen ‘s middags bij het dichtstbijzijnde metrostation op nog geen 5 minuten loopafstand van de hanbok verhuurwinkel en het paleis. Nadat we allemaal (een groep van tussen de 10 en 20 man, of nouja vrouw in dit geval) volledig in Hanbok waren gehesen, liepen we naar het paleis.
De activiteitenleidster van EF heeft een paar kleine dingetjes uitgelegd over het paleis en waar verschillende kamers voor dienden. Zo staan er bijvoorbeeld beelden van een mythisch wezen voor het paleis, een wezen dat in deze vorm voor meerdere historische gebouwen in Korea voorkomt, die het gebouw dienen te beschermen tegen kwade invloeden (met wisselend succes als ik de geschiedenis van het gebouw zo heb gehoord).
Na de korte uitleg en langs de populairste gebouwen te zijn gelopen, kregen ruim de tijd om zelf op pad te gaan tussen alle gebouwen op het grondgebied.
Aan het einde van de middag kwamen we er enigzins koud (zo’n hanbok is niet de meest warme kleding voor een temperatuur van 13 graden celsius, zonder jas), maar met heel veel mooie foto’s en leuke herinneringen aan het gebouw en met de groep vanaf. Het schilderwerk en de kleuren hier zijn absoluut mijn favoriete aspect aan deze gebouwen! En ik kom hier dus ook zeker nog een keertje terug (met Daniël, die ik ook zeker een mannelijke versie van de hanbok zal laten dragen).
Er zijn nog veel meer vergelijkbare paleisen en zelfs hele histirische dorpen in en rondom Seoul die ik wellicht de komende weken alleen of daarna met Daniël kan gaan bezoeken!
청와대 (Cheong-wa-dae) a.k.a. het blauwe huis
Nog zo’n culturele activiteit georganiseerd door EF was een trip naar de vroegere presidentiële vertrekken: het blauwe huis. We verzamelden weer bij hetzelfde station als voor onze trip naar het Gyeonbokgung paleis een dag eerder, want ook hiervandaan is het op loopafstand: ongeveer 15 minuutjes.
De activiteitenleider gaf hier weer wat uitleg bij verschillende delen van de vertrekken. Het begon ook weer bij dezelfde mythische wezens (waar ik geen foto van heb gemaakt helaas) die het gebouw beschermen. Een ander aspect dat meteen zichtbaar is, is de berg op de achtergrond die vanuit de architectuur ook hoort bij het gebouw: veel historische Koreaans gebouwen zijn gebouwd op plekken bij een rivier en met de ‘rug’ naar een berg. Dit wordt vanuit bijgeloof gezien als de beste plek om een gebouw te bouwen. Juist gebouwen van rijke of bijzondere mensen (zoals in dit geval de president) zul je dus op deze plekken zien.
In het hoofdgebouw van de vertrekken vind je de kamers waar de president en de ‘first lady’ hun gasten ontmoetten. Nu kun je het interieur bewonderen met allemaal gouden tierelantijntjes. Je begint beneden met de ontoetingskamers (meervoud) van de first lady. Zelfs de stopcontacten zijn hier goud versierd! (Leuk feitje: de eerste Koreaanse first lady was een Oostenrijkse!) Op de bovenverdieping vind je de ontmoetingskamers van de president en… dat was het dan wel weer zo’n beetje voor het gebouw. Het is vooral heel mooi om de versieringen te zien.
Wat dingen die mij opvielen: geen oude schilderijen zoals ik in Nederland zou verwachten van vroegere koninklijkheden, maar een bijzondere reliëf landkaart van Korea en kunstwerken van bossen en bomen in Korea. Voor mijn gevoel zit er (vanuit cultureel oogpunt) een wat ander idee achter de versieringen dan dat ik in Nederland gewend ben, maar daarvoor zou ik er wat dieper in moeten duiken (misschien doe ik dat nog wel).
Na een kleine ‘bergwandeling’ kom je ook uit bij de presidentiële slaapvertrekken, waar je helaas niet binnen mag kijken. Hier zit een idee achter: een volgende president zou kunnen besluiten opnieuw in te trekken in deze presidentiële vertrekken. Het zou dan een veiligheidsprobleem vormen als de plattegrond van de slaapvertrekken algemeen bekend is. Door de ramen kun je wel even naar binnen spieken en dan zie je verschillende ontmoetingskamers en zelfs een hele kapper setup! Volgens mij hoeft de president nergens voor van huis, en dan heb ik alleen nog maar even naar binnen kunnen spieken.
Wel konden we genieten van een echt presidentieel uitzicht en dat is het echt wel waard. Je zag de skyline van Seoul met onder andere de N Seoul Tower (een andere bezienswaardigheid, voor een andere dag), Gyeongbokgung Palace en enorm mooie tuinen op het grondgebied rondom de vertrekken.
Daarna konden we weer even zelf over het grondgebied lopen en dit verder verkennen en gingen we er weer vandoor. In de buurt vind je onder andere marktjes waar je Koreaanse street-food kunt eten, andere culturele uitstapjes, zoals het nationale museum en de Bukcheon Hanok village, maar na een impel (niet heel cultureel, maar wel met lekkere taartjes) cafeetje, ben ik lekker weer terug gegaan naar mijn Homestay en lekker uit te rusten.
Afgelopen week
En dat is ook eigenlijk wel een goede overstap naar deze week, want aan de ene kant voelt het alsof ik ‘te weinig doe’ en aan de andere kant staat de planning vol, heb ik al heel veel gedaan en ben ik ‘pas’ 2 weken is Seoul.
Dat komt denk ik ook een beetje door de mix van studenten: sommigen zijn er maar voor 2 weken en laten iedere minuut dus tellen. Na schooltijd nog de hotspots aan restaurants en café’s af en ook nog 1 of 2 culturele activiteiten er achteraan. En niet vergeten te shoppen! Maar ik ben er 10 weken en denk vaak aan het einde van de schooldag: even laten bezinken, huiswerk maken en even relaxen. Misschien dat ik vanavond nog wat leuks opzoek in de buurt.
Toch word je een beetje meegesleept en laat je dingen over je heen komen en dat is ook niets anders dan leuk. Dat maakt alleen wel dat mijn planning deze week was: rustig aan doen en dat… niet helemaal is gelukt.
Ik neem jullie mee door de planning in… het Koreaans! Want wat leuk is, is dat ik deze week in mijn lessen heb geleerd over de verleden tijd in het Koreaans en om dat toe te passen en te oefenen hebben we verschillende ‘dagboek dialogen’ geschreven. Op de vrijdag eindigen we altijd met een schrijftoets en spreektoets over het hoofdstuk dat we die week hebben behandeld in de eerste van onze 2 lessen en in de tweede les doen we een project wat vaak een visualisatie is van wat je die week hebt geleerd. Hierbij die van mij deze week!
Even vertalen voor de begrijpelijkheid
Ja ehm… jullie spreken of lezen natuurlijk net echt Koreaans, dus een vertaling is misschien handig (al zeggen de tekeningetjes misschien ook wel wat!)
Je ziet grofweg 3 onderdelen in mijn projecttekening:
- Een kalender bovenaan: hierin zie je van links naar rechts maandag tot en met zondag in het bovenste blok geschreven en wat ik die dagen heb gedaan eronder
- Een dagboek (일기) pagina. Waarin ik daaronder de lesstof van deze week toepas door een dagboekpagina te schrijven (in de verleden tijd).
- Een paar impressies van de activiteiten van deze week in getekende ‘foto’s’.
En wat heb ik dan gedaan deze week? Ik zal de punten uit mijn dagboek pagina letterlijk vertalen:
- “Op maandag heb ik thuis een film gekeken.” Op maandagavond is het namelijk Koreaanse filmavond in de Homestay. In de tekening zie je zelfs de titel van de film staan (in het Koreaans): Miss Granny. Een simpele, maar hele leuke familiefilm, waarbij alles aan het einde goedkomt (Dus heb ik hem aan mama aangeraden en die heeft hem afgelopen week ook meteen gekeken en goedgekeurd als leuke film) .
- “Op dinsdag ben ik naar Hongdae geweest. Daar heb ik geshopt en ben ik naar de Noraebang (karaoke) geweest.” Hongdae is een van de populaire shop en uitgaansgebieden in Seoul. We gingen dit keer naar een specifieke Noraebang (letterlijk vertaald zou dit zijn: zang-kamer), waar ook een Koreaanse tv-serie is opgenomen.
- “Op woensdag heb ik een Koreaanse stempelklas gevolgd.” Dit was echt heel leuk! En het zijn niet zomaar stempels! Ik zal iets verder in de blog meer uitleggen…
- “Op donderdag heb ik thuis uitgerust.” Tja… dat was wel even nodig. Opladen voor we aan het weekend beginnen!
- Op vrijdag… uhm… ik zie nu dat ik vrijdag niet eens heb opgeschreven, maar! Op vrijdag heb ik een K-pop dansles gevolgd. 2x in de week is de EF dagactiviteit een K-pop dansles en ondanks dat ik geen geweldig talentvolle danseres ben, was dit wel leuk. Veel medestudenten zijn geïnteresseerd in K-pop, dus iedereen kent de nummers wel en danst lekker mee.
- “Op zaterdag heb ik gewandeld op Nami eiland.” Weer een activiteit van mijn ‘to-see’-lijstje. Dit was een van de plekken waar ik het meest naar uitkeek. Zometeen meer!
- “Vandaag is het zondag. Ik ben naar het COEX winkelcentrum geweest. Daar heb ik geshopt.” Ja, de eerste keer écht uitgebreid shoppen op een dag en wel in het COEX winkelcentrum. Hier vind je een populaire hotspot in Seoul: een indrukwekkende bibliotheek in het midden van het winkelcentrum. En vooral heel veel winkels. En in het specifiek winkels gericht op toeristen. Dat is dan wel iets duurder dan in andere gebieden, maar in veel (niet op toeristen gerichte) winkels in Seoul zul je alleen de maat ‘FREE’ vinden, een soort one-size fits… alleen maar kleine maatjes, omdat de meeste (vooral) dames hier nu eenmaal kleinere maten hebben.
Zoals je ziet zijn het veelal simpele, korte Koreaans zinnen die ik nu kan schrijven, zeggen en gebruiken, maar daar kom je al een heel eind mee!
Ik probeer al dagen mijn koffie ‘s ochtends in het Koreaans te bestellen (maar krabbel steeds terug voor ik het doe) en heb vanmorgen tegen mijn ‘Homestay mom’ in het Koreaans gezegd wat ik gister heb gedaan en vandaag ga doen
De activiteiten van deze week
Zoals ik in mijn ‘dagboek’ aangaf waren er deze week twee activiteiten die ik zou willen toelichten: de Koreaanse stempelklas en de trip naar Nami eiland.
Koreaanse stempelklas
Laten we daarmee beginnen. Op woensdag deed ik weer mee bij een van de EF activiteiten: de Koreaanse stempelklas. In een klein atelier in een van de creatieve winkelstraten, geeft een dame met haar kleindochter (voor de engels-sprekenden) workshops in het maken van een Koreaanse stempel. Ze begonnen met een uitleg wat dat nou precies is en waar dat voor gebruikt wordt. Hierbij de verkorte spoedcursus.
Er zijn twee soorten officiële Koreaanse stempels: de stempel van de staat/ overheid. Deze vind je op alle officiële documenten én een persoonlijke stempel die dient als iets dat vergelijkbaar is met een handtekening. Het is daarom ook essentieel dat je zo’n stempel hebt als je in Korea woont en dat je deze zélf maakt. Het is tenslotte je handtekening.
Tijdens de workshop gingen wij zo’n stempel ontwerpen en ingroeven. Zo gaat dat in zijn werk:
- Je begint met schetsen. Wij kregen een aantal voorbeelden op papier om inspiratie van op te doen en konden in 6 pogingen tot ons favoriete ontwerp komen. Dat kan van alles zijn, hartjes, bomen, letters (in welke taal dan ook) of wat je ook maar kunt bedenken,
- Daarna trek je je favoriete ontwerp over op transfer papier.
- In spiegelbeeld leg je dit dan op de onderkant van de stempel, die een bepaalde steensoort is (ik kan me even niet herinneren wat) en trek je over.
- Dan begint het slijpen of ingroeven. met een scherpe punt kras je over je ontwerp heen tot er een diepe groef ontstaat.
- En dan testen met inkt of je ontwerp goed zichtbaar is.
Mijn ontwerp is uiteindelijk mijn voornaam in het Koreaans, zo breed mogelijk over de stempel: AN (bovenin: 안) & NE (eronder: 느). Ik ben heel blij met het resultaat, de ervaring en deze bijzondere souvenir.
Nami eiland & de tuin van ochtend kalmte
Op sociale media kwamen meerdere hotspots voorbij in en rondom Seoul, maar ik denk dat dit toch wel de populairste was: Nami eiland. Dat is een klein eilandje in het verlengde van de Han-rivier die door Seoul stroomt. Het eiland ligt op iets meer dan een uur rijden van Seoul vandaan.
Samen met medestudenten (onder begeleiding van een door EF ingehuurde Engels sprekende gids) reden we om 8 uur ‘s ochtends (de wekker ging om 6 uur op zaterdagochtend) met een bus naar het eiland.
Onderweg vertelde de gids een aantal feitjes die ik zelf nog niet was tegengekomen!
- Nami eiland heeft zichzelf tot land verklaard: het heeft een eigen paspoort geïntroduceerd, eigen geld en je hebt dus ook… een visum nodig. Of nouja: das het toegangsticket tot de veerboot die je naar het eiland brengt. En Nami neemt dit echt heel serieus. Je ziet overal op het eiland Nami 나라 (na-ra), wat ‘land’ betekent, op winkels, flyers, souvenirs en decoratie. En dan het grappigste: om in de rij voor de veerboot te komen moet je bij het poortje ‘immigratie’ zijn.
- Nami eiland staat bekend om de natuur en het is vooral een wandelgebied (dat wist ik al wel). Maar eigenlijk is het pas echt populair geworden nadat het als filmlocatie is gebruikt in een romantische tv-serie. Sindsdien is het niet alleen een plek waar veel families komen in het weekend om het stadse en drukke Seoul te ontvluchten, maar ook de perfecte pek om je date mee naartoe te nemen.
En dat tweede was ook best wel bepalend voor de indruk van het eiland. Eigenlijk is het nog net even te vroeg voor alles om mooi in bloei te staan, dus is het voor nu vooral genieten van een leuke wandeling en de ‘attracties’ bekijken.
Dat zijn wat culturele beelden, bijvoorbeeld een mooi huisje in het midden van een meertje waar je over stenen springend kan komen of de stapels stenen (hoe meer stenen je succesvol op elkaar kunt stapelen, hoe meer geluk of voorspoed je hebt).
En dan heb je aan de andere kant die fietsrails door de lucht, de souvenirwinkeltjes en snackwinkeltjes en café’s. Allemaal ingesteld op toeristen.
Het was voor nu prima voor een wandeling en vooral gezellig met de studenten, maar ik kom graag nog een keer terug als het eiland echt op zjn mooist te zien is over een paar maanden. Én! Dan neem ik natuurlijk de kabelbaan hoog over het water naar het eiland (wat ook een optie is) in plaats van de veerboot.
Na 2 uur te hebben doorgebracht op het eiland, gingen we weer terug naar het vasteland, waar we bij een van de vele 닭갈비 (dak-gal-bi), oftewel pittige kip roerbak), restaurants hebben gegeten. Een echte lokale specialiteit.
Daarna gingen we op een half uur afstand rijden door naar de ‘tuin van ochtendkalmte’ een mooi (privé) grondgebied dat mooi is ingericht en waar je een mooie wandeling kunt maken. Alleen… was het ook hier weer niet het seizoen voor. De bloemen waren ook hier nog niet in bloei. Maar! Daar hadden ze een oplossing voor: een lichtshow. Het hele park was gedecoreerd met figuren met lichtjes, een heel mooi beeld alleen… waren wij er om 3 uur ‘s middags en stonden deze dus allemaal uit.
Nouja, een dag met gemixt succes zullen we maar denken, maar de wandeling op beide plekken was absoluut leuk!
Volgende week
Ook heb ik deze week een keuze gemaakt… Ik weet het, heel algemeen, maar dit was echt even een dilemma. Of het de goede keuze was? Zo ver ben ik nog even niet. In mijn eerste lessen al kwam ik erachter dat ik echt wel goed op de hoogte ben van de grammatica die we behandelen, waardoor het wat snel saai wordt. Na wat advies te hebben ingewonnen bij onze studie begeleiders, ga ik volgende week een klasje omhoog, maar willen ze ook kijken of ik een level-up test kan doen. Dan zou ik écht wat ingewikkeldere nieuwe grammatica leren. Mijn angst was dat ik pas na week 5 of 6 écht nieuwe dingen zou leren door mijn achterstand in vocabulaire ten opzichte van mijn grammatica kennis en dat voelde toch een beetje ‘zonde’.
Nu is het dus alleen wel zo dat ik voor die test de komende week 5 hoofdstukken moet leren in zelf studie naast het hoofdstuk dat we in de les behandelen… Hoe succesvol dat gaat zijn? Dat vertel ik jullie volgende week. Op donderdag heb ik een meeting met de studiebegeleiders om dat te bespreken.
Zoals ze in het Koreaans zeggen: 화이팅! (uitspraak: Hwaiting!), wat klinkt als ‘fighting’ en wordt gebruikt om iemand succes te wensen of iets betekent als ‘Ik/je kan het!”
*voor de mogelijkheid om te volgen is een account op deze platforms vereist, maar niet getreurd! Je kunt ze ook inzien op mijn home pagina.
Dag Lieve Anne,
Wat leuk en interessant te lezen wat je allemaal meemaakt en onderneemt. Terwijl ik zit te vernevelen, lees ik van alles wat je te vertellen hebt en dat is heel veel. Je beschrijft het allemaal, zodat het lijkt of ik er ook een beetje bij ben. Temperatuur is nog niet zo heel warm lees ik, 13 graden. Het zal van lieverlee wel beter worden en net wat je schrijft ook de natuur zal dan gaan bloeien. Tegen die tijd is Daniël er ook. Weet je wat ik ook zo leuk vindt: op deze manier heb je toch een prachtig herinnerings- document. Later kun je altijd terug kijken.
Knap van je hoe je al die Koreaanse woorden weet te schrijven, het is vast niet eenvoudig. Nu ga je hard studeren om een trap hoger te komen op de universiteit. Ik zou zeggen Hwaiting!
Lieve schat, veel genoegen, plezier, gezelligheid en succes. Ik kijk uit naar je volgende verhaal.
Heel veel liefs en kus van opa en oma Rienstra
PS Ik had het je vooraf moeten vragen: ik heb Lydia Heerens je mail/blog namen doorgestuurd. Ze wil je graag volgen. Is het oké?
Hi oma, natuurlijk is dat geen probleem! Ik vind het hartstikke leuk dat jullie steeds een berichtje achterlaten voor me en de blog leuk vinden. 🙂 Ik ga zo weer een nieuwe blog plaatsen voor deze week!
Hé lieve Anne, wat een geweldige reis en wat leuk om te lezen hoe je alles beleefd en wat je allemaal meemaakt. Zo zijn we toch een beetje bij je. Ik lees regelmatig je nieuwtjes en ik hoor t je allemaal zo zeggen vol enthousiasme, aandacht voor het land en de cultuur, zo jij!!! 💋💋 we kijken uit naar je volgende berichtjes en foto’s. Geniet van de volgende week. Luv joe mama en papa. 😘 xoxo 🫶🏻