Ja dat lees je goed, ik was niet in Seoul deze week! Oké, het was maar 1 dagje en maar een uurtje met de metro vanuit Seoul, maar toch! Een vrije dag gespendeerd in Incheon, Hongdae 3 keer op en neer gelopen met een Nederlandse en hitte! Ik neem jullie weer mee…
Incheon
Afgelopen woensdag 10 april waren hier de landelijke verkiezingen. Naast dat ik al weken langs mensen bij het metrostation liep die de ene of de andere partijleider promoten, betekende dat een vrije dag. Want hier is de dag van de nationale verkiezingen een officiële vrije dag om iedereen zonder problemen de mogelijkheid te geven te kunnen stemmen.
Hoe het precies zit weet ik niet, want er was opzich wel veel open aan winkels en eettentjes en ander vermaak (alhoewel die dan wel aangepaste openingstijden hadden), maar je hoorde mij niet klagen!
Ik ging met een groepje studenten (voornamelijk uit mijn oude klas van een paar weken geleden) richting Incheon, waar we om 09:30 bij het station verzamelden, aangezien we allemaal uit andere delen van Seoul kwamen. Incheon is het allerlaatste station op lijn 1 vanuit Seoul (links onderin op de kaart), vanaf het appartement waarin ik verblijf, dat zich ook al redelijk links onderin Seoul bevindt, kost het je een uur om daar te komen.
Eerste indruk
Tja… de eerste indruk was… wat twijfelachtig. Ik wist, en weet nog steeds eigenlijk, niet al te veel over Incheon, maar ik kon op alle toeristische websites en sociale media niet heel veel vinden met de zoekterm ‘wat te doen in Incheon’. Maar ik wilde niet te pessimistisch zijn en liet deze dag maar over me heen komen. Het was een voorstel van mijn medestudenten, dus zij wisten vast wel wat we daar konden doen.
De twijfel begon alleen nog wat verder toe te nemen in de metrolijn, want we waren ongeveer de enige in de metro naast een handjevol ahjumma’s en ahjeossi’s (Koreaanse oma’s en opa’s) die tot zover in de metro bleven zitten.
Uiteindelijk vonden we op Naver Map (Google Maps, maar dan Koreaans) dat 1 metrostation voor de laatste stop bij Incheon een groot ondergronds winkelcentrum was, dus iedereen gecontact en voorgesteld daar uit te stappen. Vanaf daar was het 20 minuten lopen tot het laatste station, Incheon, dus in het ergste geval konden we daar gewoon heen lopen. Oké, aangekomen. En nu?
Misschien was het vanwege de verkiezingsdag, misschien ook niet, maar er was helemaal niets open! Geen koffietentje, geen winkels in het ondergrondse winkelcentrum. We hadden ondertussen wel een kaart gevonden die daar ter promotie is neergezet door de lokale gemeente met daarop wat ‘toeristische highlights’ van Incheon en hoe je daarheen kon lopen. Een park, een marktje, een ‘fairy village’ en Chinatown stonden er allemaal op, nouja… dan beginnen we daar maar. Een park heeft tenslotte geen openingstijden.
Dorp?
Al snel voelde Incheon meer als een dorp dan een stad (alhoewel het zeker een stad is). Het begon met de internetconnectie, die er nagenoeg niet was. Op gevoel liepen we richting een aantal van de hotspots aangegeven op de kaart, maar toen we niks tegenkwamen en na veel wachten en proberen toch Naver Map aan de praat kregen, bleek dat we finaal verkeerd waren gelopen en… het was zo klein hier (alhoewel de grote A0 formaat kaart anders deed denken) dat we al voorbij de meeste ‘toeristische hotspots’ waren gelopen!
Ik zal het nu alvast even zeggen aangezien dit allemaal redelijk ‘minder leuk’ lijkt, maar het kwam uiteindelijk goed! Dit was echt een heel leuk dagtripje aan het einde van het verhaal.
We bleken op dit punt direct naast een hotspot te staan wat een soort vuurtoren en gedecoreerd peperkoekenhuisje was op een heel klein pleintje tussen allemaal appartementengebouwen in. Het was zo niet noemenswaardig, dat ik er niet eens een goede foto van heb gemaakt!
Een paar stappen verder (dat is niet eens overdreven, zo klein en dichtbij elkaar is het echt allemaal) kwamen we op een Koreaans marktje, waar we overheen zijn gelopen, maar door het vroege tijdstip was er nog steeds niks open.
En eigenlijk werd het vanaf dit punt allemaal een stuk beter. Misschien omdat er langzaam leven in dit kleine plekje begon te komen, misschien omdat we de toeristische hulp kaarten met hotspots door begonnen te hebben, of we al een aantal heuvelachtige straten straten omhoog waren gelopen waardoor we weer een betere internet connectie hadden en onszelf beter konden plaatsen binnen het stadje.
We navigeerden ons al slenterend langs een aantal hotspots. Een ‘poort’, waar we na lang om ons heen kijken op bleken te staan en meer een soort tunnel over de autoweg onder ons was. Het lokale park, wat dan wel weer heel bijzonder was met de vele oorlogsmonumenten die het park heeft.
En! Mijn favoriet! Onverwachts! Cherry blossom (sorry, Nederlands: kersenbloesem)! Al die mooie roze bomen zijn nu aan het einde van de week wel echt helemaal uitgebloeid, zeker met de regen die we nu hebben, maar afgelopen woensdag stonden ze in ieder geval in Incheon nog volledig in bloei en zelf mooier dan in Seoul naar mijn mening. Misschien was het het zeewater (want dit stadje ligt aan de kust van Seoul, daarover zometeen meer).
Sowieso was de kersenbloesem hier heel veel te zien, dus ik heb een enorme hoeveelheid foto’s gemaakt ervan. Even een fotodump hieronder met een samenvatting van alle kersenbloesem, uitzicht en de oorlogsmonumenten.
Wat heeft Incheon verder te bieden?
Aan het einde van dit park kwam toch wel de vraag naar boven: waarom zijn we hier eindelijk? Toen bleek dat 1 iemand uit de groep simpelweg dacht: “zee! strand! Ik ga mee!”, nog iemand had een cafeetje gezien waar ze heen wilde en een derde persoon had gezien dat Chinatown het beste gebied van Incheon was.
Aangezien 1 iemand van de groep de metrolijn een verkeerde kant op had gepakt (lijn 1 splitst op meerdere punten, dus dit komt vaker voor dan je zou denken), moesten we ergens een plek vinden waar zij ons kon vinden. Dus startten we bij het cafeetje.
Stop 1: Sunset café
Zoals de naam al laat denken is in dit café de zonsondergang heel mooi te bewonderen. 1 nadeel: het was half 12 midden op de dag, dus dat ging hem voor ons niet worden.
Het café opzich was niet heel bijzonder, maar met 5 verdiepingen moesten we toch kijken of we een mooi uitzicht konden vinden. En dat is zeker gelukt! Na het beginnen van ons drankje op een lagere verdieping, was er halverwege ons drankje toch nog ruimte voor onze 6-koppige groep boven in het café. Dus we belandden daar op de set mismatched tuinstoelen die daar stonden en tussen de kerst(?)versiering die er hing.
Aan de ene kant mooi uitzicht op het water, aan de andere kant de kersenbloesem vol in beeld… we hebben hier volgens mij wel bijna 2 uur gezeten. En niemand die je dan gek aankijkt.
Ik voel dat dit het moment is voor een stukje achtergrondinformatie. Dit café was daarvoor namelijk een perfect voorbeeld! Op de 5 verdiepingen was een enorme hoeveelheid verschillende klaptafels en -stoelen te vinden. Desalniettemin was de decoratie beneden bij het bestellen heel schattig en esthetisch. Café’s hebben hier vaak een thema. In dit geval was dat de ‘sunset‘ bewonderen in een typisch ‘camping’ gevoel. Dit is al niet heel gebruikelijk vergeleken met Nederlandse cafés, waar comfort en een rustige omgeving iets hoger in het vaandel staan.
Wat mij als buitenlandse toerist alleen meer verbaast is de hoeveelheid mensen die hier zonder problemen hun eigen eten en drinken meeneemt of zelfs van andere café’s! Wil jij iets van hier, maar je mede-reiziger iets van de buren? Geen probleem. Het gaat ze hier niet zozeer om de hoeveelheid die je er bestelt, maar de ervaring die je hebt (en deelt met anderen, dan wel op sociale media, dan wel live), zodat er meer klanten komen.
Een ander voorbeeld hiervan is het gratis water dat je kunt pakken in ieder café of restaurant hier. Het is dus gebruikelijk helemaal geen drankje bij je avondeten te bestellen, maar gewoon het gratis tafelwater te drinken. En wil je meer? Vraag het gerust aan de obers en ze halen het zonder pardon.
Stop 2: China town
Onderweg naar onze volgende stop, liepen we door China Town. En het was inderdaad de grootste toeristische trekpleister. Het was vol met toeristen op dit punt van de dag! Een wirwar van cafés, restaurants, winkeltjes en kraampjes op straat. Dus we zijn er redelijk snel doorheen gelopen. maar niet zonder eerst wat foto’s te maken!
Stop 3: Wolmi badayeolcha
Hoe zeg je? Wolmi is het ‘eiland/park’ waar ik het eerder (in het park) over had en ‘bada-yeolcha’ vertaalt zichzelf als iets in de richting van ‘zee voertuig’. Dit kleine treintje op een rails boven de grond dat we vanuit het Sunset café hadden gezien, beloofde ons richting de zee bij het Wolmi park te brengen.
Waarom weten we nog steeds niet precies, maar toen we bij de ticketing aankwamen vertelde de persoon bij de balie ons met een vertaalprogramma: ‘4 uur terugkomen’. Sommige mensen mochten wel naar boven naar de voertuigen, anderen niet. Er was niet echt een touw aan vast te knopen (we dachten nog, misschien omdat we buitenlandse toeristen zijn, maar het gebeurde een stel Koreanen vlak voor ons ook). Ik moet zeggen dat ik denk dat ik hem beter had begrepen als hij Koreaans had gepraat op dit punt, maar de conclusie blijft dat we de reden waarom we niet mee konden niet zo goed weten.
Maar niet getreurd: we bleken het stuk ook in iets meer dan een half uur te kunnen lopen. Dus gingen we langs de rails lopend naar onze eindbestemming (terwijl een aantal treintjes gevuld boven ons langs kwamen. het was dus ook niet zo dat er pas om 4 uur een treintje ging). En bij het eindstation van de treintjes aangekomen, na een wandeling langs nog meer kersenbloesem bomen, bleken we bij een enorm park te zijn beland: het Wolmi park! Dit gebied zit officieel gewoon vast aan Incheon, maar lijkt vanaf het café waar we zaten en het park waarvandaan we dit beboste stuk gebied hadden gezien eerder een eiland.
Stop 4: Wolmi park
Het park waar we belandden bleek een ‘traditioneel ingericht park’ te zijn. Net zoals veel historische vertoningen in Zuid Korea helaas allemaal namaken van, omdat het meeste gedurende verschillende oorlogen verwoest is, maar desalniettemin mooi om te zien. Het gaat dan om traditionele gebouwen, beplanting, paadjes, wat dieren en specifiek hier ook een aantal traditionele spelletjes die je kon doen. De materialen hiervoor waren beschikbaar in mandjes in de traditionele gebouwen en de uitleg was op borden omschreven, ook in het Engels.
Het park gaat nog een stukje omhoog de berg op, waar je in een uitkijktoren ook nog heel mooi over het park en de zee iets verderop kunt kijken. Nu is dit indistriële havengebied misschien niet het meest mooie gebied aan alle kanten, maar toch leuk. En zeker ook wel mooi in dit seizoen met de laatste eindjes kersenbloesem, de zee en de kermis iets verderop.
Stop 5: de zee
Nee, de dag was nog steeds niet om, we hadden nog steeds de zee niet van dichtbij gezien! Op een paar minuten lopen van het park vonden we de zee, maar niet voordat we ook langs een kermis kwamen! geen idee waar die opeens vandaan kwam. Die schijnt hier het hele jaar door te staan.
Een van de populairste attracties hier is de ‘Disco Pang Pang’ een cirkel met banken aan de zijkant, waarbij de medewerker de cirkel net zo lang ronddraait en laat schommelen en op en neer laat gaan tot de meeste mensen naar een andere plek gehobbeld zijn. Het geeft een heel grappig beeld, vooral met het commentaar dat de medewerker erbij maakt (alhoewel je het grotendeels niet verstaat, snap je het wel). We hebben daar even staan kijken en lachen en zijn toen doorgelopen naar het strand, een eettentje (waar ik natuurlijk een gerecht met zeevruchten moest bestellen) en hebben nog een tijdje langs het strand gelopen, waar verschillende ouderen optraden en de (vooral ouderen) in het publiek ook soms uitgebreid stonden te dansen! De lokale ouderenactiviteit…
Na deze dag ging ik moe, maar wel me hele leuke ervaringen weer naar huis. Ik denk dat ik hier met Daniël nog wel een keertje beland! En de grootste prestatie van de dag: 24.912 stappen gezet, wat op bijna 17km uitkomt! Al moet ik zeggen dat mijn gemiddelde hier toch al wel een stuk hoger is dan thuis, rond de 6.5km per dag.
School…
In de lessen deze week heb ik geleerd over kleding, shoppen en hoe te vragen naar andere maten, of je iets mag passen, etc. Maar dat is nu even niet het belangrijkst, want dat was de lijst die in de gang hing! Met alle leerlingen die in de maand maart 100% aanwezig zijn geweest. Als me dat de komende anderhalve maand ook nog lukt, is er een klein presentje bij mijn ‘afstuderen’. Daar gaan we voor!
Weekend
Zaterdag: Nederlands dagje
Op vrijdag hadden we een afscheidsdinertje gehad voor een Duitse studente waar ik veel contact mee had die op zaterdag weer terug naar huis vloog. Daar sprak ik ook af op zaterdag af met een Nederlandse die even geleden al haar laatste week had gehad, maar wel nog steeds in Seoul was.
Zonder plan begonnen we aan het einde van de ochtend op zaterdag in Hongdae in een café en eigenlijk was dat de rest van de dag. Vooral heel veel Nederlands praten, wat we allebei wel even lekker vonden en wat cafeetjes afgaan en de hoofdstraat meerdere keren afgaan, gewoon omdat het kan en omdat het 25 graden was en eigenlijk veel te heet om iets meer actiefs te doen. Gewoon een lekker rustig dagje.
Het laatste café waar we belandden was nog wel een bijzondere: hier is even geleden een Koreaanse drama serie (K-drama) opgenomen. Een mooi café met veel planten waar we een bingsu, Koreaans geschaafd ijs, deelden, perfect voor dit warme weer!
Zondag: 30 graden
Als ik dacht dat zaterdag heet was, dan was zondag nog veel erger. 30 graden! Na een ochtend zwetend binnen te hebben gezeten, besloot ik dat iets doen toch een beter idee was, zweten deed ik toch al. Na een korte wandeling ging ik de metro in voor een paar minuten en liep een klein rondje in een buurtje verderop, waar ik langs café ‘Stobit‘ kwam. En daar moest ik naar binnen… wat moeilijk uit te leggen, maar de naam van het café is een referentie naar een populaire meme van BTS, waarin een van de bandleden Stop It in zo’n Koreaans accent zegt dat het eerder als Stobit klinkt. Het café zelf was zo klein: er waren slechts 3 drankjes te kiezen en wat zelfgebakken koekjes, maar ik heb er even rustig binnen gezeten waar het niet zo warm was en ben toen weer onderweg gegaan.
Daarna zocht ik, weer vanwege de warmte een winkelcentrum op dat we was aangeraden door een van mijn kamergenoten. Eerst leek het een beetje tegen te vallen, maar toen ik eenmaal het goede gedeelte had gevonden was het prima tijdverdrijf om rond te lopen op een wat koelere plek.
Koreaanse winkelcentra bestaan vaak grotendeels uit dure merken, omdat dat nu eenmaal populair is dus dan is het vooral shoppen met je ogen, maar hier was ook een Ondergronds Winkelcentrum te vinden. Die zijn onder verschillende metro stations te vinden en bevatten tientallen kleine winkeltjes. Grotendeels kleding en schoenen en iedere winkel verkoopt ongeveer hetzelfde, maar soms vind je hier dezelfde items als in de duurdere winkels voor minder dan de helft van de prijs! Ik vond een leuke rok en met de hitte van de afgelopen dagen die nog wel even zou voortduren en maar 1 korte broek meegenomen in mijn koffer, heb ik die meegenomen. Omgerekend: nog geen 7 euro… Daarom zijn Ondergrondse Winkelcentra zo leuk.
Na een snelle snack was ook mijn actieve zondag voorbij en was het tijd om lekker niets te gaan doen en de hitte te gaan uitzitten met nog een K-drama kijken thuis.
Kijk dat was dus een lekkere week
Als ik het nu zo naga heb ik lekker rustig aan gedaan en genoten van de week, het weer en alles over me heen laten komen. Een goede balans tussen met mensen en alleen… ik begin het onder de knie te krijgen! Dit ga ik de komende week maar proberen voort te zetten.
Ik heb al wat kleine ideetjes voor een paar dagen en zie wel wat ik de rest van de tijd doe. Het ‘meer studeren’ plan is nog niet helemaal gelukt, maar daar heb ik al een oplossing voor bedacht! Daarover meer volgende week.
Tot dan!
*voor de mogelijkheid om te volgen is een account op deze platforms vereist, maar niet getreurd! Je kunt ze ook inzien op mijn home pagina.
Weer zo’n leuke week, ik dacht dat je Seoel niet uit mocht met jouw studentenvisum, of is dat toch niet zo?
🩷🌷
Beetje een late reactie, maar beter laat dan nooit. Een visum heb ik niet! Vanuit Nederland kun je als je maximaal 90 dagen verblijft zonder visum reizen, en ik ben er 87. Dat past precies. Ik moet wel zeggen dat heel erg ‘rondreizen’ niet echt handig is, omdat ik bij EF zit en dus 5 dagen in de week school heb op locatie in Seoul. Reizen van de ene kant van Seoul naar de andere kant kost al ongeveer een uur, dus verder dan dat zit er voor nu alleen in de weekenden in. En dan nog zijn kleinere steden als Incheon en Suwon met het metro netwerk vanuit Seoul binnen een uur te bereiken, dus heel erg als ‘reizen’ voelt het niet. Busan met Daniël wordt wel wat verder. Met de hoge snelheidstrein is dat 3 uur (5 uur met de bus) en dan ga je echt naar de kust in het Zuiden.
Dat was wel een volle week Anne. Maar wel weer veel gezien en meegemaakt. ☀️👏🏻Hebben ze met die warmte niet ergens een zwembad of een fontein waar je een beetje verkoeling kan zoeken? Zou wel lekker zijn….. 😘😘